دراین نشست سه تن از مسئولان برجسته دولت " بوش –
چنی" ، یعنی "وولویتر" معاون وزیر دفاع اسبق آمریکا ،
"جیمز وولزی" و "الیوت کوهینگ" دو تن از افراد بارز جنگ طلب و عضو شورای سیاست های دفاعی این کشور حضور داشتند.
این مسئولان آمریکایی در نشستی که باهمت گروههای صلیبی
تندرو در نو محافظه کاران موسوم به "کمیته تهدید های
کنونی" و نیز موسسه دفاع از آزادی ها منعقد شد شرکت
کردند. این کمیته همان سازمانی است که در زمان جنگ سرد هم فعالیت داشت و خواستار بمباران اتمی کره شمالی در سال 1949 شده بود .
هردو
این سازمان ها از پیش اعلام کردند که " اسلام دشمن
نوین جهان است " و باید با راه انداختن جنگ جهانی
چهارم آن را نیست و نابود کردو به عقیده آنان این جنگ هم اکنون
آغاز شده است.
در این جلسه به این مسئله پرداخته شد که تمامی کشورهای
حامی ترویسم چه با توسل به جنگ یا انجام کودتا و یا ایجاد
تغییرات دیگر باید نابود شوند و همچنین تاکید
شد که آمریکا وارد جنگی دائمی می شود و مهمترین عامل در این مرحله نیز اداره کردن جنگ خواهد بود.
"جیمز وولزی " که مدتی مدیریت سازمان اطلاعات
مرکزی آمریکا را عهده دار بود در برخی از
سخنان پیشین خود و"الیوت کوهن" ازدیگر شخصیت های آمریکایی چنین جنگی را جنگ صد ساله توصیف کردند.
" نورمن پودهورتز" norman podhoretz کمونیست
سابق که به یک مخالف امپریالیسم و موسس گروه نومحافظه کاران
تبدیل شد ، إسخنگوی اصلی رئیس جمهوری در نشست
کمیته خطرناگهانی بود و " الیوت ابرامز" داماد وی نیز سمت مشاور امنیت ملی در امور خاورمیانه ای دولت جرج بوش را به عهده داشت.
پروفسور " پورهورتز" از نسل اول طرفداران مکتب
" اشتراوسی " کسی بود که نام " کمیته خطر ناگهانی
" را در مقاله ای که درمجله کومینتاری منتشر کرد ، برای اجتماع
مذکور برگزید . این مجله از مهمترین نشریات نومحافظه کاران محسوب می شود و "پورهورتز" سردبیری آن را به عهده دارد. (
فلسفه لئو اشتراوس آلمانی درواقع قاعده هرم تئوری
های محافظه کاری نوین بوده است)
ناظران بر این
باورند که دستور العمل های کمیته خطر ناگهانی نظرات " لیندون لاروچ
" نامزد پیشین دمکرات ها را برای ریاست جمهوری که ریاست " کمیته لاروچ " را نیز عهده دار
است ، تایید می کند.
لاورچ در یادداشتی
راهبردی می نویسد، هدف دستگاه و گروه بوش – چنی ، برچیدن تمامی اصول مربوط به قومیت ها با
حاکمیت ملی در جهان و با آتش افروزی جنگی ابدی است. وی می نویسد، هدف هوادران جرج بوش و دیک
چنی در داخل و خارج آمریکا این نیست که مناطق معینی را از لحاظ سیاسی تحت مستعمره خود درآورند ؛ بلکه هدف آنها از بین بردن تمامی موانع است که در مسیر چپاول
آزادانه کره زمین
درمقابل آنها قرار دارد و نیت آنها فتح سرزمین های جدید نیست ؛ بلکه از بین بردن بقایای حاکمیت
های ملی و قومی و کاهش دادن ساکنان زمین به کمتر از یک میلیارد تن است. به عنوان مثال هدف آنها در
عراق و افغانستان تسلط به این دو کشور نیست ؛ بلکه برنامه آنها از بین بردن قومیت ها از طریق ایجاد هرج و مرج و خونریزی است.
بنابراین اگر کسی شکست عملیات نظامی درعراق را شکست نیات دولت بوش به شمار آورد خود را فریب داده
است ؛ چرا که هدف وی نابود کردن آخرین بقایای حاکمیت دولت قومی و ملی است امری که هم اکنون موفقیت هایی درباره آن کسب می
کنند.
گروهی از نومحافظه
کاران در سال 1996 طرحی با عنوان " درهم شکستن تمیز، راهبرد جدید برای تامین کشور
اسرائیل " تهیه و تدوین کردند که در برگیرنده برنامه استعماری وسیعی برای خاورمیانه است .
طرح مذکور به دست
کارشناسانی که " ریچاد پرل " آنها را به کار گرفته بود تهیه و سپس
تحویل بنیامین نتانیاهو شد. این طرح دربرگیرنده افکارصهیونیستی " ولادیمیر
ژاپوتنسکی " است که بر لغو توافق نامه های صلح اسلو، کشتن یاسرعرفات
رهبر فلسطینی ها، اشغال سرزمین های فلسطینی ، سرنگون کردن صدام حسین ، بی ثبات کردن سوریه و
لبنان ،از بین بردن دولت عراق، برپایی دولت فلسطین در خاک آن کشور و در نهایت به کارگیری
اسرائیل به عنوان پایگاه اصلی پشتیبانی جنگ ستارگان آمریکا تاکید دارد.
*اتحاد نومحافظه کاران*
نومحافظه کاران با جناح راست آمریکا و
جناح تندرو مسیحی برای ایجاد اتحاد تلاش کردند و
درنتیجه برای رسیدن به قدرت با جناح راست در حزب جمهوریخواه و گروه های مسیحی اصولگرا که به لابی های یهودی بسیار نزدیک هستند متحد
شدند.
جیمی کارتر رئیس جمهوری اسبق آمریکا در کتاب خود می نویسد
، آنچه که کار را مشکل می کند توافق نومحافظه کاران با
گروه های افراطی دیگرمانند مسیحیان تندروی آمریکا
است.نومحافظه کاران در اصل یک جریان فکری و سیاسی هستند و پایگاه مردمی و انتخاباتی واقعی ندارد ؛ بنابر این بر جمهوری خواهان و گروه های
راستگرا ، ثروتمندان جنوب آمریکا و نیروهای محافظه
کار قدیمی در ایالت های جنوبی و غربی آمریکا
اتکا می کنند.
در نتیجه همکاری راستگرایان با نومحافظه کاران در تشکیل
شبکه گسترده گروه های فکری فعال، نومحافظه کاران در داخل
دانشگاه ها و مراکز تحقیقاتی آمریکا نیز رشد یافتند.
نومحافظه کاران بدون موافقت تلویحی نیروهای راستگرا نمی
توانستند به مراکز تصمیم گیرنده آمریکا وارد شوند به ویژه
اینکه برخی از آنها از لحاظ اندیشه از برخی محافظه
کارها نیز افراطی تر بودند.
در نظر آنها مسیحیان متدین درباره سیاست خارجی آمریکا در
قبال خاورمیانه و جهان دیدگاه های خطرناکی دارند ؛ چرا که
آنها بر این باورند که آمریکا با آتش افروزی
جنگی ویرانگر به نقطه برخوردی که همان پایان جهان به شمار می رود حرکت می کند و مرکز این جنگ نیز که جهان رودروی آمریکا و متحدان آن
از
جمله اسرائیل قرار خواهد گرفت ، خاورمیانه خواهد بود.
اما درباره آنگلوساکسون ها در آمریکا باید گفت که آنها به
سازمان های بین المللی و مسائلی مانند جلوگیری از افزایش
تجهیزات نظامی و کاستن از هزینه های نظامی
آمریکا اعتقادی ندارند ؛ چرا که در نظر آنها آمریکا برای جنگی ویرانگر و غیر قابل اجتناب آماده می شود.
نخبه های آمریکا(محافظه کاران سنتی) که منزوی شده و به
سازمان های بین المللی و جهان خارجی اعتمادی ندارند ،
فقط به افزایش توان نظامی آمریکا و افزایش مستمر
این توانمندی ایمان دارند.
" ادریان ولدریدج " و " جان مایکل ثویت
" در کتاب مشترک خود به عنوان "ملت راستگرا ؛
نیروی محافظه کاران در آمریکا " درباره نومحافظه کاران می نویسند، جریانی هستند که به منظور راضی کردن گرایش های مختلف راستگرا در آمریکا
که
بافت سیاسی ملت آمریکا را تشکیل می دهند ، ظاهر شده اند.
در این کتاب آمده است که مراکز راستگراهای امریکا از لحاظ
انجام فعالیت ها به دو گروه تقسیم می شوند: اول، مراکز
تحقیقاتی دست راستی که اصولا بر انجام مطالعات
و تحقیقات درباره افکار و اندیشه ها و ترسیم طرح های کلی سیاسی کشور می
پردازند و برای متقاعد کردن دولت و کنگره به پذیرفتن این سیاست ها تلاش
می کنند در حالی که اینها رهبری مراکز مطالعاتی و تحقیقاتی مانند مرکز" اینتر پرایز آمریکا" ، موسسه "هریتدج"
و مرکز تحیقاتی "کاتو" را بر عهده دارند. دوم، گروه های
دست راستی در سطح مردم هستند که ماموریت آنها جمع آوری
آراء و معرفی و ترویج نام سیاستمداران حامی منافع دست راستی های آمریکااست. گروهها و سازمان هایی مانند اتحاد محافظه کاران
آمریکایی و اتحاد مسیحیان نمایندگان این طیف محسوب
می شوند.
:جستجو