|
|
|
نویسنده: nehad parsa چهارشنبه 86 دی 19 ساعت 3:52 عصر
|
مانعی دیگر در برابر صهیونیسم
به قلم " عکیفا إلدار " در روزنامه صهیونیستی " هاآرتض"
جرج بوش با از به رسمیت شناختن "تجمع های مسکونی یهودیان " یا همان کانونهای مستعمراتی در کرانه باختری ،موضع قدیمی امریکا که شهرکهای صهیونیستی را مانعی در برابر فرایند صلح می دانست را زیر پای گذاشت . بوش دقت کافی به خرج نداد چرا که این شهرکها و کانونهای مستعمراتی مانعی در برابر صلح نیستند بلکه مانع و تنگنایی در برابر صهیونیسم هستند . چه خواهد شد اگر فلسطینیان بقای مستعمره ها را بپذیرند و از حق تشکیل دولت مستقل فلسطینی در کرانه باختری و نوار غزه به پایتختی قدس شریف دست بکشند ؟ اگر جنبش حماس سلاح خود را بر زمین بگذارد و یکجانبه آتش بس 50 ساله اعلام کند ،ما اسرائیلی ها چه خواهیم کرد ؟ به فلسطینیان چه خواهیم گفت اگر از ما بخواهند مناطق مستعمراتی از جمله "کریات ارباع" و الخلیل و نابلس و "ایتمار" را به اسرائیل ملحق کنیم .در این هنگام شهرکهای مستعمراتی دیگر مانع صلح نخواهند بود و پایان داستان صهیونیسم فراخواهد رسید .
بسیاری از اسرائیلیان در طول سالهای گذشته و از جمله برخی چپگراهای این رژیم ،تحرکات مستعمراتی را روایت دینی – ملی تازه ای از جنبش صهیونیسم لائیک دانسته اند .اکنون زمان آن فرارسیده که این مساله را با توجه به واقعیتهای بین نهر تا بحر (رود اردن تا دریای مدیترانه) و پس از 40 سال مستعمره سازی بررسی کنیم .در شصتمین سال برپایی دولت اسرائیل دیگر نمی توان این ادعا را بکار گرفت که ما در سال 1948 قسمتهایی از سرزمین فلسطین را مصادره کرده ایم . چرا که این صفحه از کتاب درگیری صهیونیستی در 5 مارس 1948 بسته شد و اعلام استقلال اسرائیل ،خطوط اخلاقی اصلی دولت یهود در اجرای پروژه صهیونیستی را مشخص نمود .
این سند مصوب تعهد داده است که این دولت (اسرائیل) به همه شهروندان خود حقوق اجتماعی و سیاسی برابر اعطا خواهد کرد . این سخن به این معنی است که الحاق منطقه ای از خارج مرزهای مصادره شده به منطقه داخلی آن مستلزم اعطای حقوق شهروندی از جمله حق رای و نامزد شدن برای انتخابات به فلسطینیان نیز می باشد .
در داخل "خط سبز" نسبت یهودیان حدود 79 % است و بر اساس پیش بینی های بافت جمعیتی جدا ماندن اسرائیل و " مناطق فلسطینی نشین شهرکسازی شده " ضامن حفظ همین نسبت برای یهودیان تا سال 2020 خواهد بود .و در مقابل الحاق کرانه باختری و " قدس شرقی" منطقه بین بحر تا نهر را به دولتی دو ملیتی شامل 54% یهود و 46% غیریهود تبدیل خواهد کرد .
فرماندهان صهیونیستی آشکارا بیان کرده بودند که دولت اسرائیل بر پایه آزادی و عدالت و صلح برپا خواهد شد اما شهرکسازی در قلب مناطق فلسطینی مدت 40 سال آزادی ملیونها انسان و حتی آزادی حرکت آنان را مصادره کرد . مصادره "اراضی دولت فلسطین" و سیطره بر زمینهایی خاص با برقراری عدالت و صلح چه رابطه ای دارند ؟ چگونه می توان بین افزایش هولناک شمار مستعمره نشینان از زمان توافقنامه اوسلو یعنی از 110 هزار نفر به 270 هزار نفر با اظهارات 60 سال پیش سران و بنیانگذاران یهود مبنی بر اینکه « ما دست خود را برای صلح با تمام همسایگان و ملتها دراز کرده و صلح را هدیه می کنیم و خواهان روابط حسنه هستیم » رابطه ای برقرار کرد .
اگر ترس از مستعمره نشینان نبود ممکن بود که اسرائیل دست در هوا مانده اتحادیه عرب که صلح را عرضه کرده و خواهان حسن همجواری در حدود مرزهای 1967 است راهمینطور معلق نگاه ندارد . نقش این مستعمره ها در تغییر جایگاه بین المللی اسرائیل چه بوده است ،زیرا با توجه به متن اعلامیه یهودیان مبنی بر « ما یهودیان از سازمان ملل تقاضا داریم که با تکمیل الطاف خود بر ملت یهود در تشکیل دولت مستقل خود ،دولت اسرائیل را در خانواده جهانی بپذیرد » این مستعمره ها که بر اساس نیاز شهرک نشینان تاسیس شده اند بیشترین میزان محکومیتها در سازمان ملل و بیشترین تعداد اعتراضات بین المللی بر ضد اسرائیل را برانگیخته اند .
مهمترین سند سیاسی مصوب صهیونیستی مژده داده بود که دولت جدید به نفع تمام ساکنان در پیشرفت این سرزمین خواهد کوشید .اما پیشرفت مناطق مستعمراتی به نفع اقلیتی کمتر از 5 %از ساکنان این دولت به زیان بخشهای دیگری همچون شهرهای النقب و الجلیل تمام شد و با وجود بی توجهی به دستمزدهای ساکنان غیریهود اگر نخواهیم بگوییم که چه مبالغ سرسام آوری برای حمایت از مستعمره نشینان هزینه می شود شاید اشاره به این نکته که کارکنان شوراهای محلی و منطقه ای مستعمره ها حقوق خود را در زمان مشخص دریافت می کنند ،بیانگر تفاوت برخورد باشد .
امریکا از سالها پیش دریافت که مستعمره ها مانعی در برابر صلح هستند ولی این مساله برای اسرائیل که در حال توسعه بخشی به این "موانع" است هیچ عامل ناراحت کننده ای به شمار نیامده است . اولمرت نفت و بنزین را بر سر تمام کسانی - حتی حامیان خود - ریخت که هشدار می دادند مستعمره سازی باعث تشکیل دولتی دوملیتی خواهد شد . او خود کسانی را تحقیر می کند که چند دهه پیش نسبت به سخنانی که او خود امروز بر زبان می آورد مبنی بر اینکه عدم دستیابی به حل تشکیل دو دولت باعث نابودی اسرائیل خواهد شد ، هشدار می دادند .
پس برای برداشتن این مانع از سر راه صهیونیسم اولمرت جز این که حرف بزند چه کاری دیگری می تواند بکند ؟
د. م. پ /
|
|
نظرات شما ()
|
|
|
|
|
فهرست |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
99692
:مجموع بازدیدها |
|
3
:بازدید امروز |
|
11
:بازدید دیروز |
|
|
|
|
| |
درباره خودم
nehad parsaفلسطین ،حزب الله ،سیاست ایران ، جامعه ایران ،سیاست امریکا ، جامعه امریکا ،سیاست اسرائیل ،جامعه رژیم صهیونیستی
|
|
| | |
:جستجو