اتحاديه عرب و فلسطين و لبنان

شوراي وزراي عرب هفته گذشته با اطلاع اتحاديه عرب در قاهره تشکيل جلسه داد و پبيش از جنايات شنيع صهيونيستها در غزه و ايجاد محاصره کامل و خاموشي فراگير در غزه و محروميت 1.5 ميليون انسان از نيازهاي حياتي و اوليه زندگي درباره اوضاع لبنان و فلسطين بحث و تبادل نظر کرد .اما نتيجه اين نشست چه بود ؟

وزراي عرب با رد و بدل کردن تبسم ها و جملات مودبانه و تعارفات سرد ديپلماتيک ديدار کردند و با خروج عکاسان و روزنامه نگاران از سالن ،درها بسته شد و برخي گمان کردند که در اين ميان بحثهاي داغي پيرامون اين دو کشور انجام شده و نتايج حکيمانه و مواضع محکمي اتخاذ شده است .برخي وزراء با شنيدن نام بيانيه اي بنام "طرح عربي درباره امور لبنان" غافلگير شدند و يکي از ايشان از جناب رئيس جلسه پرسيد که اين طرح کي تصويب شده است ؟ ما از کشور خود به اينجا آمده ايم تا چنين طرحي را بررسي و مصوب کنيم ولي با اينکه هيچيک مورد بحث قرار نگرفته و نمي دانيم چه کسي آنرا تصويب کرده و چه کساني آنرا مطرح کرده اند و موضع عربي در صورتشکست اين طرح چيست ،از ما مي خواهيد اين طرح را مبناي کار قرار دهيم ؟

وزير ديگري در گوش کناردستي خود گفت : ما فقط شاهديم ،نياز ديگري نيست .وزير ديگري مي گويد :بزرگان اين طرح را ابداع کرده اند .ديگري پاسخ داد : بزرگ ماييم و همچون کوچکان فرومايه همايش وين 1915 وين نيستيم .

ديگري گفت : از همايش پاييز بازگشتيد و هنوز اوضاع در غزه روز به روز مرگبارتر مي شود درحاليکه بوش در حال ديدار از پايتختهاي عربي است . حتي اگر دخالت ما در امور لبنان ممنوع باشد ،ما خواهان بررسي مسائل فلسطين و اعلام نظر درباره آن هستيم .

فرخنده و ميمون تباري از ميان مبارکان هم گفت :مسوولان امور فلسطين خود زمان بيشتري براي مذاکره با سرانشان خواسته اند و اوضاع لبنان بدليل نداشتن رئيس جمهور بحراني است و ما نسبت به اوضاع اين کشور حساسيم .

واعجبا! کشتاري در غزه و سکوت قبرستان سايه گستر بر قصرها و اتاق خواب سروران عرب .آنها ميلي به ديدن اخبار جهان ندارند ،چرا که تصاوير و فريادها و ناله هاي ملتي است که از برادران عرب خود در برابر جنگ نابودگر نيروهاي تروريست صهيونيستي امريکايي درخواست کمک مي کنند . بيانيه هاي محکوميت از سوي گروه هاي مختلف عربي البته با حيا و احتياط خاصي به سوي رسانه ها سرازير مي شود اما ملت عرب از خليج فارس تا اقيانوس اطلس خواستار مشاهده عمل سران خود هستند نه حرف زدن پوشالين و شرمسارانه آنها را .آنها حتي نمي خواهند که فرزندان جنابان روساء با اسرائيل بجنگند .پس اين مردم چه مي خواهند ؟

مردم مي خواهند که گذرگاه هاي مصري – فلسطيني باز شود تا شرافتمندان عرب بتوانند آب و غذا ودارو و لباس را به دست 1.5 ميليون انسان بيگناه تحت محاصره قرار گرفته برسانند . به برادران مصري خود ياد آور مي شويم که برخي داوطلبان عرب براي کمک به ارتش سوم مصر که پس از جنگ 1976 از سوي ارتش اسرائيل در صحراي سيناء محاصره شده بود به مصر عزيمت کردند تا به ياري ارتش و ملت مصر بشتابند و بسياري از اين داوطلبان در نبرد معروف "راس العش" شرکت کردند .با اين يادآوري از رهبران مصر و ملت شريف مصر مي خواهيم که محاصره غزه را با بازکردن گذرگاه رفح بشکنند .

ملت عرب از کشورهاي عربي نفت خيز که با سرکرده تروريسم جهاني معاملات بزرگ تسليحاتي براه انداخته اند مي خواهد که اين معامله ها را بر هم زنند تا اسرائيل از دشمني با ملت فلسطين دست بکشد .ملت عرب براي نجات فلسطين از نابودي عمومي که اسرائيل در حال پياده کردن آن است ،از سران عرب انتظار دارد مواضعي دلاورمردانه و رهبرمآبانه اتخاذ کنند .

اگر مصر دربند اندک مساعده بي فايده امريکا باشد و خود را به عمليات "ميراث بري سياسي"مشغول کند و توان عمل را از خود سلب کند ،حرفي نيست اما شما سران کشورهاي شوراي همکاري خليج فارس از قراردادهايي که مصر امضا کرده واهمه اي نداريد ،پس به نجات قبله اول خود بشتابيد !

ديگر اينکه ننگ است بر ما که برخي صداهايي ناهنجار فلسطيني را که بر صفحه رسانه هاي بصري پديدار مي شوند و برادران محاصره شده خود در غزه را سرزنش مي کنند را بشنويم . ننگ است بر تشکيلات خودگردان در رام الله که تظاهراتهاي اعتراض آميز آرام را که در حمايت از برادران خود در غزه انجام مي شود را سرکوب کند و فعالان آنرا بازداشت کند .

عجبا که رهبري از رهبران رام الله اعلام مي کند گشودن گذرگاه رفح در غزه بدليل توافقنامه بين فلسطين و اسرائيل و اروپا به غير از اتفاق نظر عمومي راه ديگري ندارد و هم او مي گويد که ما در تشکيلات خودگردان نمي توانيم مذاکرات با اسرائيل را متوقف سازيم مگر با اتفاق نظر عربي در اتحاديه عرب .اي ننگ و عار بر اين رهبر ذلت پذير و تسليم محور ! آيا همايش سران در الجزاير در دهه هشتاد را که سازمان آزاديبخش را تنها نماينده قانوني درباره مساله فلسطين اعلام کرد را به ياد نمي آورد ؟ پس چه حقي بالاتر از اين را مي خواهد که واگذار شود ؟ آيا توافقنامه اوسلو هيچ اثري از نظر و ديدگاه اعراب در خود دارد ؟

سرانجام بايد گفت که صبر پيشه کنيد صبر ! اي اهل غزه که فرج الهي نزديک است نزديک .

د. محمد صالح المسفر  

د. م. پ/

شکست ، پیش از آغاز سفر

10ــ رویداد مهم جهان در سال 2007 میلادی

سال 2007 با همه حوادث و وقایع تلخ و شیرینش رو به پایان است اما این وقایع می‌توانند سرآغاز رویدادهای مهمی در سالهای آینده در جهان باشند.

برخی از مهمترین رویدادهای سال جاری میلادی به شرح زیر هستند:

1-روز 12 دسامبر روسیه حضور خود در پیمان نیروهای مسلح معمولی در اروپا (CFE) را متوقف کرد.

تعلیق در اجرای این پیمان، گامی بی‌سابقه در تاریخ معاصر روسیه بود. مسکو علت این تصمیم خود را چنین توضیح داد که پیمان CFE روز 18 دسامبر 1990 در پاریس توسط 16 کشور عضو ناتو و شش کشور عضو سازمان پیمان ورشو تا یک سال پیش از فروپاشی شوروی امضا شده بود و محتوای آن قدیمی شده و منعکس کننده تغییراتی نیست که پس از انحلال پیمان ورشو و توسعه ناتو در اروپا رخ دادند. در عین حال روسیه آمادگی خود برای ادامه دادن به مذاکرات با شرکای غربی برای تامین رژیم کنترل بر تسلیحات در اروپا را اعلام کرد.

2-روز 28 نوامبر در آناپولیس آمریکا کنفرانس بین‌المللی به اصطلاح صلح خاورمیانه برگزار شد که در آن نمایندگان بیش از 50 کشور حضور یافتند.

در این کنفرانس، "ایهود اولمرت" نخست وزیر اسرائیل و "محمود عباس" رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین توافق نمودند که پس از وقفه‌ای 7 ساله مذاکرات درباره حل مناقشات را از سر گرفته و سعی کنند تا پایان سال 2008 میلادی توافقنامه صلح را تنظیم کنند.

3-"ولادیمیر پوتین" رئیس جمهور روسیه روز 10 فوریه 2007 در کنفرانس امنیتی مونیخ عملاً بازگشت روسیه به عرصه بین‌الملل را اعلام کرد. بسیاری از کارشناسان این سخنرانی وی را بعنوان تغییر سیاست خارجی روسیه ارزیابی کردند.

رئیس جمهور روسیه در این کنفرانس مشکلاتی از قبیل بی‌اعتنایی به قوانین بین‌المللی، تمایل به جهان تک‌قطبی و توسل به زور را مطرح کرده و فعالیت‌های سازمان امنیت و همکاری اروپا را مورد انتقاد قرار داد. پوتین اعلام داشت که اکنون در جهان نظام حقوقی آمریکا به سایر کشورها تحمیل می‌شود.

4-اوایل ژوئن در نوار غزه برخوردی بین گروه‌های مسلح جنبش‌های فتح و حماس رخ داد و نوار غزه تحت کنترل حماس درآمد. پس از آن "محمود عباس" رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین انحلال دولت وحدت ملی با حضور حماس را اعلام کرده و دولت جدیدی به ریاست "سلام فیاض" تشکیل داد. در نوار غزه همچنان دولت حماس به ریاست "اسماعیل هنیه" عمل می‌کند.

5-مسئله کوزوو حل نشد و توسعه آن در راستایی جدید است.

روز 19 دسامبر شورای امنیت سازمان ملل متحد تصریح کرد که مذاکرات درباره وضعیت حقوقی کوزوو که بین صرب‌ها و آلبانی تبارهای کوزوو تحت حمایت میانجیگران بین‌المللی برگزار شد، بی‌نتیجه پایان یافت. کشورهای اتحادیه اروپا و ناتو اعلام کردند که قصد دارند مامورین خود را به کوزوو اعزام کنند. روسیه خواستار ادامه مذاکرات بوده و "نقشه راه‌ها" را پیشنهاد داد.

6-تحت کنترل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی سوخت هسته‌ای برای نیروگاه اتمی بوشهر به ایران تحویل داده شد.

طرفداران تحریم ایران، یعنی آمریکا و اتحادیه اروپا معتقدند که عرضه سوخت اورانیومی روسیه به نیروگاه اتمی ایران، نقض رژیم تحریم نیست.

7-منطقه شینگن توسعه یافت.

در منطقه جابجایی بدون ویزا روز 21 دسامبر کشورهای لهستان، چک، مجارستان، اسلواکی، اسلونی، لیتوانی، لتونی، استونی و مالتا پیوستند. یک هفته قبل از آن سران 27 کشور عضو در اتحادیه اروپا در لیسبون توافقنامه جدیدی درباره عملکرد این سازمان منطقه‌ای که باید جایگزین قانون اساسی اروپا شود را امضا کردند.

8-روابط بین روسیه و انگلیس وخیم شد.

پس از آنکه مسکو از تحویل "آندره لوگاووی" تاجر روس به لندن امتناع کرد که از سوی انگلیس متهم به دست داشتن در قتل "المساندر لیتویننکو" افسر سابق سازمان فدرال امنیت روسیه است، لندن در ماه جولای 4 دیپلمات روسیه را اخراج کرده و مذاکرات با مسکو در رابطه با تسهیل صدور ویزا را متوقف کرد. مسکو نیز در پاسخ چهار دیپلمات انگلیس را اخراج کرده و صدور ویزا برای مقامات انگلیس را متوقف کرد.

9-بحران حاد سیاسی در گرجستان پس از آنکه مقامات این کشور اپوزیسیون را به شدن تحت فشار قرار دادند، آغاز شد.

"میخائیل ساآکاشویلی" رئیس جمهور گرجستان روز 7 نوامبر وضعیت فوق‌العاده در کشور اعلام کرد و بدنبال آن انتخابات پیش از موعد ریاست جمهوری را برای روز 5 ژانویه 2008 تعیین نمود. در روابط تفلیس و مسکو بحران به وجود آمد: سه دیپلمات روسی از گرجستان به اتهام جاسوسی و دست داشتن در سازماندهی اعتراضات اپوزیسیون اخراج شدند.

10-بحران دراز مدت سیاسی در اوکراین بعلت رویارویی رئیس جمهور و پارلمان پایان یافت.

"ویکتور یوشنکو" رئیس جمهور اوکراین در ماه آوریل حکم انحلال پارلمان و برگزاری انتخابات پیش از موعد پارلمان را امضا کرد که روز 30 سپتامبر برگزار شد. در انتخابات حزب مناطق اوکراین به ریاست "ویکتور یانوکوویچ" پیروز شد، اما نتوانست ائتلاف حاکم ایجاد کند. در نتیجه نخست وزیری به "یولیا تیموشنکو" رسید. او که برای بار دوم نخست وزیری را بر عهده گرفت، اعلام کرد که قصد دارد درباره توافقات گازی با روسیه تجدید نظر کند.